جواب:

ازدواج با محارم:
در آيين حضرت آدم(ع) حرمت ازدواج با محارم نيامده بود لذا انجام اين عمل بلامانع بوده است. آنچه كه مأمور به انجام آن هستيم انجام واجبات است و ترك محرمات و چون در آن زمان اين قانون براي مردم آن زمان نيامده بود لذا اين امر بلامانع و بدون اشكال مي باشد.
از طرفي در باب ازدواج فرزندان حضرت آدم اقوال متعدد است بعضي مي گويند كه اين ازدواج با خواهران خودشان صورت گرفته كه جواب داده شد.
بعضي قائلندكه در تفاسير اين مسئله آمده است كه ملكي به شكل زن با اينها ازدواج كرده است كه پس بالتبع اين سؤال شما جواب داده مي شود.
و اينكه شما فرموديد كه اين عمل اگر ازدواج با محارم باشد خدشه اي به پيكره اسلام وارد مي كند اين سؤال جايي ندارد. چراكه آيين حضرت آدم آيين اسلام نبوده است تا انجام بعضي از كارها در آن آيين ضرر به پيكره اسلام وارد كند. به طور مثال در كشوري قوانين خاصي بر مسئله خاصي وضع مي كنند كه مردم آن كشور بايد در مورد خاصي تابع آن قانون خاص باشند. حالا اگر در كشور ديگر در باب همين مورد خاص اين قانون خاص نباشد. عمل كردن بر طبق قانون كشور ديگر براي اين مردم (كه اين قانون را ندارند) مخل قانون كشور ديگر نيست.
علاوه بر آنكه بر اساس عقول و فهم بشر احكام الهي تدريجا صادر شده و هر ديني با دين قبلي تفاوتهايي دارد و همين طور كه بشر در زمانهاي مختلف عقولش متكامل مي شده پيامبران مختلف مي آمدند و آيين حقه را (ان الدين عندالله الاسلام) را تكميل مي كردند و آنقدر دين را آرام آرام براي مردم بيان كرده اند و در طي سالهاي مختلف بوسيله شريعتهاي مختلف بر حجم آن افزوده اند تا اكنون كه اسلام است كه جميع احكام لازم در آن موجود است كه در اين دين اسلام است كه ازدواج با محارم حرام است.
ضمناً براي فهم بهتر مسئله به تفسير الميزان، ج4، تفسير سوره نساء آيه اول مراجعه شود. كه در آنجا مرحوم علامه طباطبايي بر اساس آيات اثبات مي كند كه ازدواج بين خواهر و برادر بوده، كه از جمله بث منها رجالا كثيرا و نساء استفاده نموده اند.
حرمت تزويج خواهر و برادر مسئله فرعي و اعتباري و اختيارش به دست خداوند است كه در آن زمان به خاطر مصالحي خداوند اجازه داده، پس در دوره هاي بعدي براي هميشه تحريم نموده است